Álvaro Núñez, op RTVE: "Al deze aandacht voor de stierenrennen is geweldig, maar ik eis hetzelfde voor stierengevechten, want het enige doel van een stier is vechten."

Aanstaande woensdag maakt Álvaro Núñez zijn debuut in Pamplona . En dat doet hij met een uitzonderlijke line-up: Morante, Roca Rey en Tomás Rufo. Een buitengewone line-up, aldus de grote fokker , die vanochtend na de stierenrace werd uitgenodigd voor La 1 om commentaar te geven op de prestaties van zijn stieren tijdens de race. En, afhankelijk van wat er in de ring gebeurt, zou de eerste grote entree naar hem moeten gaan.

Nadat hij emotioneel had verteld hoe hij dertig jaar lang met zijn vader naar San Fermín was gekomen en dat hij vandaag eindelijk alleen vocht, verhief hij zijn stem om te benadrukken dat het belangrijkste niet de stierenrennen zijn, die hij vergeleek met de training van een voetballer; de wedstrijd, het essentiële, is wat erna gebeurt: "We fokken de stieren voor de middag," benadrukte hij. "De stierenrennen zijn een prachtige traditie; het benadrukt de angst die een stier opwekt, omdat iedereen bang is, en dat maakt de stier zo'n bijzonder dier, vanwege het respect dat hij afdwingt," legde hij uit, en benadrukte – beter gezegd – de verdienste van de stierenvechters: "Vijfhonderd mannen rennen voor een stier, en plotseling komt er eentje, blijft stilstaan ​​en loopt vlak langs."

"Voor ons, als veehouders, is het stierenvechten de essentie. Omdat de stierenvechter de stier domineert, rent hij er niet voor weg, hij blijft stilstaan ​​en creëert kunst, en dat is de essentie van het stierenvechten," zei hij, na een lofzang op degenen die deelnemen aan de stierenrennen, die natuurlijk grote verdiensten hebben, want noch Álvaro – noch vele anderen – zouden voor de stieren van Pamplona rennen. Maar, zoals Núñez zei, ze rennen. Ze blijven niet stilstaan ​​om te stoppen, te lopen en te commanderen, zoals de klassieke regels voorschrijven. Zonder te vergeten de suerte aan te vallen, zoals Domingo Ortega altijd zei.

Hij maakte gebruik van de camera's om precies de boodschap over te brengen: "Ik vind al die aandacht voor de stierenrennen geweldig, maar we hebben hetzelfde nodig voor het stierenvechten. Ik eis meer aandacht voor het stierenvechten, het hele jaar door. Morantes seizoen is legendarisch. Het is het beste seizoen van zijn leven, voor misschien wel de beste stierenvechter in de geschiedenis. En Roca Rey is een stierenvechter die grenzen overschrijdt, dapper is en veel jongeren aantrekt. En ze blijven onopgemerkt op televisie; er wordt het hele jaar door niet over ze gesproken."

En hij benadrukte nogmaals dat stieren gefokt worden om te vechten, niet om 's ochtends te rennen: "Het enige doel van een stier is om gevochten te worden, want moed is iets dat gefokt wordt voor het stierengevecht in de middag. De grootsheid van de stier is dat alle dieren, wanneer ze onderworpen zijn, vluchten, en de stier, wanneer onderworpen, aanvalt en waardig sterft in de arena." Laatst werd op de Baskische publieke televisie gemeld dat de stieren van Fuente Ymbro "gedood" zouden worden, iets wat Núñez, zoals vanzelfsprekend, verontwaardigde: "Het is onaanvaardbaar om dat te zeggen, want de mensen worden gedood. Om een ​​stier te doden, moet je voor de twee horens staan, het zwaard grijpen en helemaal gaan. Dat is bereid zijn je leven te geven." Het tegenovergestelde van ervoor rennen, wat ETB uitzond.

Hem werd ook gevraagd naar de selectie en het fokken van de stier, en hij legde uit dat er een grotere stier naar Pamplona wordt gebracht, meestal worden er twaalf geselecteerd om ongelukken te voorkomen. "Geen enkel beroep betaalt je genoeg om daar te sterven tijdens je kunst," benadrukte hij nogmaals, en benadrukte daarmee het werk van de matadors, want "stierenvechters zijn de ultieme helden", en ze slagen erin "een stier te onderwerpen, te domineren en kunst te creëren", wat een spontane "olé" opwekt bij "twaalfduizend kerels die er geen verstand van hebben, maar toch samenkomen. Dat is geweldig." Op dat moment geven de veehouders hun leven voor dit dier, het mooiste ter wereld, en de stierenvechters zijn bereid alles te geven. Hopelijk zal de uitleg van Álvaro Núñez degenen die de stierenrennen bekijken en vergeten wat er in de arena gebeurt, eraan herinneren dat dat laatste het belangrijkste is, terwijl het eerste precies dat is: "training".